अभितस् _abhitas

अभितस् ind. (Used as an adverb or preposition with acc.)

1 Near to, to, towards; अभितस्तं पृथासूनुः स्नेहेन परितस्तरे Ki.11.8. संनद्धा निर्ययुस्तूर्णं राक्षसानभितः पुरान् Rām.7.27.22.

-2 (a) Near, hard by, close by, in the proximity of; ततो राजाब्रवीद्वाक्यं सुमन्त्रमभितः स्थितम् Rām.; sometimes with gen.; निषसादाभितस्तस्य ibid. (b) Before, in the presence of; तन्वन्तमिद्धमभितो गुरुमंशुजालम् Ki. 2.59.

-3 Opposite to, facing, in front of; त्रिपथगामभितः Ki.6.1,5.14.

-4 On both sides; चूडाचुम्बितकङ्कपत्रमभि- तस्तूणीद्वयं पृष्ठतः U.4,2; Mv.1.18; पादपैः पुष्प- पत्राणि सृजद्भिरभितो नदीम् Rām. Ś.6.17; Bk.9.137.

-5 Before and after.

-6 On all sides, कीर्त्याभितः सुरभितः Dk.1; round, round about (with acc. or gen.); परिजनो यथाव्यापारं राजानमभितः स्थितः M.1; Ś.7; यस्याभितः U.6.36; everywhere; Ki.8.1.

-7 Entirely, thoroughly, completely, throughout.

-8 Quickly.

-Comp. -अस्थि a. surrounded by bones.

-भाविन् a. being all round, surrounding; P.VI.2.182.

-रात्रम् Ved. near the night; just at the beginning or end.